Polskie wino – choć nie tak popularne, jak jego zachodnioeuropejski odpowiednik, ma ciekawą historię. Jego „kariera” rozpoczęła się od stołów elit – książąt i biskupów, na ławach zamkowych i klasztornych. Goszczono nim posłów i wysokiej pozycji dygnitarzy, a na weselach i zaręczynach częstowano nim gości. Wino uważano za napój prestiżowy, dlatego istniało przekonanie, że osoby aspirujące do elit społecznych, powinny je spożywać. Wysoki status tego trunku wynikał także z jego funkcji sakralnej – podczas obrządków w Kościele Katolickim symbolizuje krew Jezusa. Sytuacja zaczęła zmieniać się w późnym średniowieczu, kiedy wino stało się dostępne dla niższych grup społecznych. Wraz z rozpowszechnieniem się wina na Śląsku zmniejszyła się jego cena, a zwiększyła różnorodność.