Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydział Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej i National Superior School of Chemistry Montpellier, kontynuując tradycję polsko-francuskich Assises – konferencji naukowych o tematyce chemicznej odbywających się w Paryżu (I edycja – w roku 2015, II – w roku 2018) oraz Francusko-Polskiego Kongresu Chemicznego w Paryżu zamierzają zorganizować w dniach 28-31 sierpnia 2023 roku II Francusko-Polski Kongres Chemiczny w Montpellier.
Udział w konferencji zapowiedzieli już wybitni uczeni z Polski i Francji. Potwierdzili swój udział w sympozjum Profesorowie: Artur Ciesielski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, University of Strasbourg), Karol Grela (Uniwersytet Warszawski, Instytut Chemii Organicznej PAN), Teofil Jesionowski (Politechnika Poznańska), Guillaume Maurin (University of Montpellier), Miłosz Pawlicki (Uniwersytet Jagielloński), oraz Sebastien Ulrich (The French National Centre for Scientific Research).
Kongres ma na celu promocję nauki polskiej we Francji, upowszechnienie dokonań polskich i francuskich grup badawczych oraz promowanie współpracy międzynarodowej.
Abstrakt wykładu:
Wykład ten zwraca uwagę na trzyipółminutowe nagranie dźwiękowe wykonane w grudniu 1939 roku w Prenzlau w Niemczech. W areszcie w koszarach jenieckich dla Polskich oficerów, Kazimierz Dziubek podzielił się pieśnią z dwoma językoznawcami, którzy zbierali jego głos, aby zachować Polski dialekt charakterystyczny dla wieloetnicznego miasta Lwowa. Dwa wersy, które zostały zakwalifikowane jako przemówienia, były w rzeczywistości przebojem polskiego kina „Tylko we Lwowie” („Only in Lwów”, 1939) płodnego kompozytora Henryka Warsa i jego częstego lirycznego współpracownika Emanuela Szlechtera. Mimo, że to nagranie prawie nie było słyszane, zwróciło moją uwagę na życie tych, którzy zainwestowali w jego rozpowszechnienie: polskich autorów pieśni żydowskiej, polskiego instruktora tańca katolickiego, który ją śpiewał i ukraiński językoznawca, który wyciągnął ją z archiwum, wysłuchali i przepisali w 1942 roku. Moja analiza kładzie nacisk na związek między nagraniem wojennym, a życiem pozagrobowym nazistowskiego ludobójstwa i niemieckiej ekspansji kolonialnej, gdy badam związek nagrania z Hollywood, a także z kanadyjską polityką państwową wielokulturowości (1971-).
Biogram:
Andrea F. Bohlman (University of North Carolina at Chapel Hill, USA) jest zainteresowana politycznymi relacjami muzyki i dźwięku w XX i XXI wieku. W swojej pracy nad kulturową historią muzyki, migracjami i wojnami, studiami nad dźwiękiem i mediami oraz ruchami społecznymi interesuje się wyzwaniami metodologicznymi, jakie stawiają badania nad niedawną przeszłością i stara się w nich łączyć pracę archiwalną z metodami etnomuzykologicznymi. Jest zaangażowana w badania nad różnorodną muzyką, która przenika dawne i obecne kultury muzyczne, niezależnie od tego, czy określimy je jako popularne, sakralne, artystyczne czy eksperymentalne. Pierwsza książka jej autorstwa zatytułowana Musical Solidarities. Political Action and Music in Late Twentieth-Century Poland została wydana przez Oxford University Press w 2020, a dotyczy pejzażu dźwiękowego oraz muzyki związanych z ruchem Solidarność.
Jest absolwentką Stanford University oraz University of London. Doktorat uzyskała w 2012 roku na Uniwersytecie Harvarda. Jako Visiting Postdoctoral Fellow pracowała w Max Planck Institute of the History of Science oraz w Institute of Advanced Study w Berlinie, a także School of Historical Studies w Institute of Advanced Study w Princeton. Obecnie jest redaktorką naczelną internetowej publikacji Amerykańskiego Towarzystwa Muzykologicznego „Musicology Now”.
Wizyta prof. Andrea F. Bohlman odbywa się w ramach programu przyjazdów profesorów wizytujących ze środków „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza” na Uniwersytecie Wrocławskim.
