Poniedziałki z WUWr #35
Co nowego w Wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego?
W cyklu #poniedzialkizWUWr informujemy Was o najważniejszych wydarzeniach, nowościach książkowych i sprawach ważnych dla Wydawnictwa! Możecie też śledzić co się dzieje w WUWr zaglądając na stronę wuwr.eu oraz do mediów społecznościowych – Fb, LinkedIn, Instagram oraz YouTube. Zachęcamy do obserwowania!
Sukces Wydawnictwa na Wrocławskich Targach Dobrych Książek
Jeśli byliście na Wrocławskich Targach Dobrych Książek, stoisko Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego z pewnością przyciągnęło Waszą uwagę. Przemyślana lokalizacja i barwny design prezentujący najlepiej sprzedające się i premierowe książki sprawił, że możemy mówić o niemałym sukcesie targowym!
Wyjątkowe spotkania z autorami – naukowcami Uniwersytetu Wrocławskiego, rozmowy, podpisywanie książek, sprawiło, że optymizmu i energii nie brakowało.
Przypominamy największe premiery tych targów:
Od lokomotyw do czołgów. Przed Pafawagiem: 100 lat zakładów Linke-Hoffman (1839-1939) dr. Patricka Starczewskiego
Koncern Linke-Hofmann Werke AG (LHW), na bazie którego powstał po wojnie polski Pafawag, to legenda na historycznej mapie przemysłowego Wrocławia. Podwaliny pod jego rozwój położyło połączenie sił dwóch konkurujących do tej pory firm: Fabryki Budowy Wagonów Gotffried Linke i Fabryki Wagonów Braci Hofmann. Fabryka Linkego wystartowała w 1834 r. i produkowała m.in. powozy konne, żeby wkrótce wytwarzać platformy kolejowe i lokomotywy dla powstających właśnie Kolei Górnośląskich. Spółka Hofmannów zaczęła od pomp strażackich, które dość szybko zamieniła na wagony kolejowe i tramwajowe.
Po fuzji powstał jeden z największych wówczas w Europie zakładów przemysłowych (200 hektarów powierzchni, z czego blisko 80 pod dachem), zatrudniający cztery tysiące ludzi. Spółka akcyjna Linke-Hofmann-Werke w czasie obu wojen światowych przestawiała swoją produkcję na potrzeby wojska. W fabryce powstawały wówczas samoloty, pociągi pancerne, ciągniki półgąsienicowe i elementy do tajnej broni Hitlera — rakiet V2, między innymi z wykorzystaniem robotników przymusowych z Polski.
Po 1945 roku Państwowa Fabryka Wagonów we Wrocławiu (Pafawag) zaczęła produkować pojazdy szynowe. Historię koncernu do 1939 roku opisuje Patrick Starczewski, historyk i przedsiębiorca. Dzięki temu książka oprócz walorów czysto historycznych pozwala także na wgląd w biznesowy aspekt drogi, którą przeszła mała wrocławska spółka, by stać się europejskim gigantem. Książka zawiera ponad 200 ilustracji i zdjęć, w tym wiele niepublikowanych, oraz prezentuje plany założenia architektonicznego oraz urbanistycznego fabryki.
Publikację możecie kupić tutaj: https://wuwr.eu/produkt/od-lokomotyw-do-czolgow-pafawag/
Dziedzictwo kulturowe księstwa świdnicko-jaworskiego pod redakcją prof. Andrzeja Kozieła, dr. Arkadiusza Muła i dr. Dobiesława Karsta
Księstwo świdnicko-jaworskie, przez lata najpotężniejsze i najbogatsze na Śląsku, to jeden z najciekawszych historycznie regionów w Europie Środkowej. Kraina, która rozwijała się dzięki swojemu wielowyznaniowemu i wieloetnicznemu charakterowi oraz transgranicznej lokalizacji. Autorzy książki przenoszą nas w czasy, gdy na dworach Piastów, w arystokratycznych rezydencjach, miejskich ratuszach i klasztorach kwitła sztuka, a krajobraz wzbogacały arcydzieła architektury. Protestanckie kościoły Pokoju w Świdnicy i Jaworze — największe drewniane barokowe świątynie w Europie, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, to tylko jeden z przykładów.
Publikacja odkrywa także mniej znane aspekty życia codziennego dawnych mieszkańców księstwa — od piwowarstwa po słynną, choć dziś zapomnianą kiełbaskę jaworską. Wśród podejmowanych tematów jest także okrucieństwo ówczesnego wymiaru sprawiedliwości, przedstawione w artykule o miejscach straceń, oraz inspirujący tekst o świdniczance Marii Kunic, nazywanej śląską Pallas — astronomce, która na trwałe wpisała się w dzieje nauki.
Dziedzictwo kulturowe księstwa świdnicko-jaworskiego to wnikliwe spojrzenie na historyczne i kulturowe bogactwo regionu, wykraczające poza klasyczne ramy opisywania historii przez pryzmat wielkich postaci i wydarzeń. Autorzy uchwycili fenomen obszaru obejmującego Świdnicę, Jawor i okoliczne tereny w całej jego różnorodności. Opisując ślady dorobku księstwa, które przetrwały do współczesności, sprawiają, że ożywa ono nie tylko na kartach książki.
Dziedzictwo kulturowe księstwa świdnicko-jaworskiego | Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
Łemkowskie rozdroże prof. Jarosława Syrnyka
Spór o to, kim są Łemkowie, mieszkańcy osad położonych na terenie Beskidu Sądeckiego i Beskidu Niskiego, rozpoczął się w drugiej połowie dziewiętnastego wieku i trwa do dziś. Czy są oni tylko grupą etniczną, czy może narodem — już od rewolucji francuskiej, jak pisał Frederico Chabod „nowym bóstwem współczesnego świata”?
A jeśli są narodem, to jakie wynikają z tego dla Łemków prawa?
Nie przerwało tych sporów nawet fizyczne unicestwienie łemkowskiej Arkadii i brutalne wysiedlenia w latach 1944-1947 do Związku Sowieckiego i na tak zwane Ziemie Odzyskane powstałej po II wojnie światowej ludowej Polski. Szczególnie ważnym argumentem w sporach o tożsamość i prawa Łemków stała się ich przeszłość. Sprawy będące dotąd tematem legend i baśni zaczęła zastępować Historia, próbująca wymusić jednomyślność o przeszłości. Łemkowie stali się jej ofiarą, a pamięć o ich dziejach elementem politycznych gier.
Dziś, w zależności od tego kto i w jakim celu mówi o Łemkach, jedne elementy ich historii nagłaśnia, inne przemilcza. Książka Łemkowskie rozdroże ukazuje ten problem skupiając się na wydarzeniach lat 1944–1947 i opisując późniejsze próby ich mitologizacji na użytek określonych ideologii.
Łemkowskie rozdroże | Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
Yorgos Lanthimos. Między zmysłami a językowym zafałszowaniem świata
Filmy Yorgosa Lanthimosa to obrazy niezwykłe. Autorka monografii opisuje sześć spośród nich: Kinettę (2005), Kieł (2009), Alpy (2011), Lobstera (2015), Zabicie świętego jelenia (2017) i Faworytę (2018). Dobór nie jest przypadkowy, to dzieła, w których grecki reżyser nieustannie widzów prowokuje, drażni, myli tropy. Po seansie długo nie pozwala zapomnieć o wizjach, które zawarł w filmach, i pozostawia odbiorców z dylematem, jak rozumieć intencje twórcy.
Iga Pękala interpretuje dzieła Lanthimosa, wykorzystując zmysłową teorię kina, która zmienia tradycyjny odbiór filmów w doznanie psychosomatyczne. Prezentuje nieuświadamiane dotąd związki między filmem, jego twórcą i widzem, wydobywanym z roli wyłącznie obserwatora. Szczególnie wiele miejsca poświęca tańcowi, który jak refren powraca w kolejnych filmach, pozwalając lepiej rozumieć i przeżywać emocje bohaterów Lanthimosa. W pewnym sensie wręcz stawać się nimi.
Twórczość reżysera wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom, mieści się między kinem gatunkowym a autorskim, hermetycznym i awangardowym, coraz bardziej przesuwając się jednak w stronę kultury popularnej. Lanthimos łączy estetyczne eksperymenty z silnym oddziaływaniem na emocje. Zwodzi widzów, jednocześnie kształtując i pogłębiając ich wrażliwość. Iga Pękala odkrywa i opisuje te zabiegi twórcy, dzięki czemu jego przesłanie staje się bardziej zrozumiałe, choć nadal nie przestaje intrygować.
Już za chwilę w księgarni internetowej!
Angelus Silesius, Bernhard Rosa i Michael Willmann, czyli sztuka i mistyka na Śląsku w czasach baroku, prof. Andrzeja Kozieła – wydanie II poprawione
W dniach 10 i 11 grudnia 2024 roku w godzinach 9.00-18.00 odbędzie się w Ossolineum konferencja: „Angelus Silesius: Philosophy, Mysticism, and Art”. Na współorganizowanym przez Ossolineum, Uniwersytet Wrocławski i Papieski Wydział Teologicznym we Wrocławiu wydarzeniu poświęconym Aniołowi Ślązakowi, który mieszkał na terenie dzisiejszego gmachu Ossolineum (kiedy jeszcze był tu zakon) będzie miała premierę książka „Angelus Silesius, Bernhard Rosa i Michael Willmann, czyli sztuka i mistyka na Śląsku w czasach baroku” – wydanie II, poprawione. Zachęcamy chętnych do zakupu publikacji podczas konferencji!
Data publikacji: 9.12.2024.
Dodane przez: M.J.
