
Inauguracja w Kolegium MSI UWr
Zachęcamy do przeczytania tekstu profesora Piotra P. Chruszczewskiego, dyrektora Kolegium Międzydziedzinowych Studiów Indywidualnych.
„Dalla terra italiana alla Polonia! Z ziemi włoskiej do Polski!”
Quasi-literacka relacja z kolejnej niezwykłej inauguracji nowego roku akademickiego w Kolegium Międzydziedzinowych Studiów Indywidualnych Uniwersytetu Wrocławskiego
24 października 2025 roku, punktualnie w samo południe, ambasador Republiki Włoskiej w Polsce, Jego Ekscelencja Pan Luca Franchetti Pardo, przy obecności studentek i studentów, Władz Uniwersytetu, kadry UWr oraz zaproszonych gości, swoim wykładem inauguracyjnym już na samym początku roku akademickiego dostarczył wspólnocie Kolegium MSI doskonałego lekarstwa – języka – tworzywa naszych myśli i najistotniejszego składnika naszych interakcji, prosząc wszystkich zgromadzonych, po swojej świetniej prezentacji na temat współczesnych kierunków i licznych możliwości współpracy między Polską a Włochami, abyśmy po prostu jeszcze chwilę pogadali.
Zaproszenie JE zostało przyjęte bardzo życzliwie.
POGADAJMY. Język jest doskonałym lekarstwem, przenika organy, może zaprowadzić w ciele porządek, może zatrzymać strach, może dać impuls radości. Pogadajcie szczerze, pogadajmy szczerze. Naszą słabością jest ukrywanie przed bliskimi, kim jesteśmy, trauma narasta tylko kiedy ją ukrywamy. Trzeba dobrze korzystać z tego, kim jesteśmy, wiedzieć, że jesteśmy zanurzeni w tajemnicy i że wszystko jest opowieścią, ludzkie słowo i kolor nieba. Nie ma już żadnego sensu spierać się ze sobą i z innymi. Nikt nie jest trwałym bytem, nikt nie będzie trwać. Jesteśmy owadami, które pędzą w sercu skały, oto nowa historia: dom ludzi otwarty na zwierzęta, na liście. Dźgnij powietrze palcem, a uwolnisz radość, ty i twój dzień, wspaniały mariaż w kościele świata. (Arminio 2020: 30)
Ekscelencja opowiadał studentom, jeszcze długo po swoim wykładzie, o tym, że jego życie składa się z wielu dynamicznych aktów, które stanowią najlepszy lek na niemrawość.
DOBRY LEK NA NIEMRAWOŚĆ. Zacna część naszej melancholii wynika ze stanu niemrawości naszych humorów. Miłość bez aktów miłości nie ma żadnego sensu. Niemrawa chęć może tylko wesprzeć naszą nerwicę. Dobro dobrze nam robi, kiedy je czynimy, a nie kiedy tylko je komentujemy. Stąd, aby uleczyć samych siebie oraz świat mamy jedną prostą receptę: dać przestrzeń ciału, rozmawiać z innymi ciałami, starać się pozostać w kontakcie z powietrzem, dotykać rzeczy, inhalować je. (Arminio 2020: 68)
Nikt nie wie ile jeszcze czasu pozostało nam wszystkim i każdemu z osobna, stąd warto pamiętać o tym, że dobro wraca, zawsze wraca i będzie nam towarzyszyć, nawet wbrew temu, że teraz może się to wydawać trudne do pojęcia, czy wręcz niemożliwe.
BLASK. Zbliża się czas bezszelestnych i czułych. Resentyment jest niczym stare żelastwo, dobro wraca, by nam towarzyszyć, a my na opuszkach palców będziemy nosić jego blask. (Arminio 2020: 146)
Między polityką, a poezją nie ma różnicy interesów, mogą razem przyczyniać się do tworzenia wspólnego dobra, do „splatania tubylców z cudzoziemcami”, przy czym Uniwersytet powinien naturalnie splatać życie z nauką, tak jak czas splata stare lata z nowymi.
POLITYKA I POEZJA. Pierwszą rzeczą, droga Italio, jest pozostać zmysłową. Polityka powinna pobudzać osady niczym zbliżenie. Walka o Ziemię bez bycia zmysłowym niczemu nie służy, odłóż nawis słów, spraw żeby nieżywe już mrówki ożyły w twojej krwi. Nowoczesności nie należy ani schlebiać, ani jej się pozbywać: potrzebujemy polinowoczesności, racji metropolii oraz racji miasteczek, wspólnoty, która splata tubylców z cudzoziemcami, splata racje utopistów i finansistów, splata wizje staruszków z wizjami Piera della Franceski. Poza parlamentem znajdziemy Italię wysoką i wyciszoną, Italię morską i górską, przedsiębiorczą i gnuśną. Trzeba nam zbudować czas osobisty i obywatelski, politykę i poezję, spojrzenie reguł i reguły spojrzenia, piękno każdej przestrzeni, bardziej niż korozję zabudowanej przestrzeni. (Arminio 2020: 148)
Do zobaczenia za rok, na kolejnej niezwykłej inauguracji.
Arminio, Franco (2020) La cura dello sguardo. Nuova farmacia poetica. Firenze: Italia [wolny przekład wybranych tekstów: Piotr P. Chruszczewski].
Ceramiczne dekoracje murów wykonane przez dzieci. Piazza dell’Immacolata, Rzym, 2025. Zdjęcia: Piotr P. Chruszczewski.
Data publikacji: 28.10.2025
Dodane przez: M.J.



