Podium
Kompleksowa konserwacja podium Auli Leopoldyńskiej prowadzona była od lipca do grudnia 2016 r. Prace obejmowały malarstwo monumentalne sklepienia i ścian, rzeźby, sztukaterie, okładziny z barwnej marmoryzacji stiukowej, elementy snycerskie, meble oraz podest podium.
Dekoracja podium ma charakter historyczny, ale przede wszystkim stanowi zamknięcie i podsumowanie całego programu Auli Leopoldyńskiej, opierającego się na gloryfikacji Mądrości Bożej i pochwale Habsburgów. Kompozycja ścian podium tworzy swoisty łuk triumfalny, którego osie akcentowane są ośmioma kolumnami. Po środku nad gzymsem umieszczony jest posąg fundatora uczelni – cesarza Leopolda I Habsburga siedzącego na tronie pod baldachimem, lub – jak sądzą niektórzy historycy sztuki po przeanalizowaniu odnalezionych w trakcie prac konserwatorskich pozostałości oryginalnych dekoracji – w namiocie dowódcy wojsk.
Cesarską dewizę CONSILIO ET INDUSTRIA (radą i przemysłem) przedstawiają znajdujące się po bokach dwie postacie: starzec z lustrem i księgą oraz kobieta z pszczelim ulem. Przeciwstawione są im odtrącane od tronu postacie negatywne: DISCORDIA (waśń) z potarganymi włosami oraz STULTITIA (głupota) z oślimi uszami. Po obu stronach podium ustawione są posągi synów i następców cesarza: Józefa I (po stronie południowej) i Karola VI (po stronie północnej). Scena na sklepieniu przedstawia akt oddania Uniwersytetu w opiekę Matce Bożej, której towarzyszą święci: Jan Chrzciciel (patron diecezji i Wrocławia), Leopold (przodek fundatora), Józef (opiekun domu Habsburskiego), Jadwiga (patronka Śląska), a także święci jezuiccy: Ignacy Loyola i Franciszek Ksawery. W obrębie podium, na drewnianym podeście, znajdują się ponadto meble: katedra z sarkofagowym stołem, dwurzędowe ławy promotorskie z przedpiersiem i zapleckiem oraz dwie loże – rektorska i kanclerska.
Wykonawca wybrany w drodze przetargu, firma ANTIQA Konserwacja Dzieł Sztuki Wit Podczerwiński z Myślenic (woj. małopolskie), miał bardzo mało czasu na zrealizowanie wszystkich prac, dlatego w Auli przez 6 lub 7 dni w tygodniu, po kilkanaście godzin na dobę, pracowało jednocześnie kilkunastu, a w ostatnich tygodniach nawet kilkudziesięciu konserwatorów dzieł sztuki. Równolegle trwały prace nad meblami, które zabiegom konserwatorskim poddawane były w trzech pracowniach: w Myślenicach, w Stróży i w Jaworniku.
Kompleksowa renowacja, obejmująca wszystkie elementy wystroju, była możliwa dzięki dotacji w wysokości 870 tys. zł. przyznanej Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego przez miejskiego konserwatora zabytków we Wrocławiu w drodze konkursu na realizację zadania publicznego zorganizowanego przez gminę Wrocław.
