Arqus: Jak oceniać studentów? Relacja ze Szkoły Letniej w Wilnie
Pierwsza Letnia Szkoła w Wilnie dedykowana była kadrze dydaktycznej wszystkich uniwersytetów partnerskich Sojuszu Uniwersytetów Europejskich Arqus. Uniwersytet Wrocławski reprezentowały naukowczynie: prof. Barbara Łydżba-Kopczyńska z Wydziału Chemii, dr hab. Inż. Magdalena Zagalska-Neubauer z Wydziału Nauk Biologicznych, dr Elwira Wachowicz z Wydziału Fizyki i Astronomii, prof. Alina Bieńko z Wydziału Chemii, prof. Renata Duda z Wydziału Nauk Społecznych. Opowiedziały nam, czego nowego o dydaktyce dowiedziały się podczas warsztatów i wykładów, zaprosiły na spotkania z nimi, podczas których przekażą zdobytą wiedzę innym nauczycielom akademickim naszego uniwersytetu oraz zaprosiły do udziału w kolejnej Szkole Letniej w Wilnie.
-Byłam zaskoczona tematem. Po tylu latach pracy, nie wiedziałam, że tyle nowego mogę się dowiedzieć o ocenianiu – powiedziała nam prof. Barbara Łydźba (Zakład Chemii Analitycznej, Wydział Chemii UWr) – Każdy z nas ma doświadczenia oceniania końcowego – odpytujemy, wystawiamy stopnie, robimy egzaminy, studenci błagają o każdy punkt, żeby mieć wyższą ocenę, a okazuje się to wcale nie jest najważniejsze. O wiele więcej czasu powinniśmy poświęcić i dobrze, gdybyśmy mieli też czas na to, aby skupić się na innych formach oceniania. Ocenianie, które pomaga studentom opanować kolejne etapy wiedzy. Kiedy możemy też zweryfikować i ocenić, czy to, co im przekazujemy jest dla nich zrozumiałe, czy rozumieją, o czym mówimy i czego od nich oczekujemy. I kolejna ważna rzecz – ocenianie, które same w sobie jest formą nauki. Przyzwyczailiśmy się do tego, że osobą oceniającą jest prowadzący, a przecież oceniającymi mogą być studenci. Nie tylko mogą oceniać nas – prowadzących, czy te zajęcia są dla nich interesujące, mogą oceniać też siebie – wskazać, co można poprawić. Może być to forma uczenia się – zarówno studentów jak i uczenia nas – prowadzących.
Podczas Pierwszej Letniej Szkoły w Wilnie uczyliśmy się, w jaki sposób poprzez ocenianie możemy zmotywować studentów. Dla mnie było to inne spojrzenie na dydaktykę. To, co najbardziej mnie zaskoczyło to sztuczna inteligencja wykorzystywana do przygotowywania zajęć, do budowania pytań, niekoniecznie tych egzaminacyjnych, budowania testów i wspierających ocenę postępów nauczania. Powiedziano mi, że nawet jeśli dokonam niewielkich zmian w sposobie swojego nauczania, to i tak może być to początek wielkiej zmiany.
-Prowadzę kurs z fizyki dla informatyki stosowanej na Wydziale Fizyki i Astronomii, jedną z części jest laboratorium zastosowania matlaba w fizyce, przy pomocy MatLaba próbujemy ich nauczyć fizyki. MatLab to jest taki język programowania. W tym roku po raz pierwszy razem z kolegą daliśmy studentom do zrobienia projekt w grupie – powiedziała z kolei dr Elwira Wachowicz (Zakład Fizyki Powierzchni i Nanomateriałów, Wydział Fizyki i Astronomii UWr) – W projekcie oprócz napisania kodu, musieli przygotować taki rodzaj raportu, dokumentacji i też krótką prezentację przed kolegami powiedzieć – co zrobili, dlaczego tak i jakie były tego wyniki. Postanowiłam zaangażować studentów we wzajemne ocenianie. Normalnie z pewnością nudziliby się podczas prezentacji. Dostali krótkie ankiety z pytaniem – co im się podobało, jaką radę daliby studentom, żeby poprawić swoją prezentację. Na tabliczkach pisali oceny w trzech kategoriach dla danej prezentacji. Wydaje mi się, że po pierwsze była to dobra zabawa, a po drugie studenci nauczyli się czegoś więcej oprócz fizyki.
-Dla mnie to było duże wyzwanie i przeżycie. To był bardzo intensywny i inspirujący czas – wspomina prof. Alina Bieńko (Zakład Dydaktyki Chemii, Wydział Chemii UWr). Tematem przewodnim był proces oceniania. Była bardzo szczegółowo podkreślana rola oceniania. Dla mnie bardzo ważna była wymiana doświadczeń z innymi nauczycielami akademickimi z Europy, którzy podobnie jak my łączą dydaktykę i badania w różnych badaniach. Te rozmowy były niezwykle cenne – te zakulisowe także.
Moje kursy, które prowadzę na Wydziale Chemii po Szkole Letniej w Wilnie zostały zmodyfikowane chociażby o metodę, czyli współocenianie studentów. Ta metoda pozwala na prześledzenie naszego procesu dydaktycznego i zauważenie, czy nasz proces dydaktyczny jest efektywny czy nie, czy wiedza została przekazana przez nas w sposób zrozumiały i skuteczny.
Chcemy podzielić się zdobytą wiedzą i doświadczeniem i mamy w planach zorganizowanie cyklu spotkań, żeby podzielić się tym, czego się nauczyłyśmy w praktyce, co dla nas był najcenniejsze, pokazać współczesne, cyfrowe narzędzia pracy, które ułatwiają ocenianie.
Oceniamy nie dla samego procesu nauczania. Oceniamy po to, żeby usprawnić swój proces nauczania, ale również po to, by ulepszyć przyswajanie wiedzy przez studentów. Miarą wielkości każdego uniwersytetu jest jego dobrze wykształcony absolwent.
Dydaktycy z Uniwerystetu Wrocławskiego! Już tylko do końca marca można aplikować o wyjazd na kolejną Szkołę Letnią w Wilnie. Więcej informacji znajdziecie na stronie Arqus.
Film:
Rozmawiała: Agata Mitek
Zdjęcia i montaż: Paweł Piotrowski
