Logo Uczelnia Badawcza
Logo Arqus
Logo Unii Europejskiej
cząstki
cząstki

Centrum symulacji supergęstych płynów

Inkubator Doskonałości Naukowej

KIEROWNIK: DR PASI HUOVINEN
Wydział Fizyki i Astronomii

Zwykła materia składa się z atomów, które złożone są z jąder i elektronów, przy czym jądra zbudowane są z protonów i neutronów. Protony i neutrony też mają strukturę, złożoną z kwarków i gluonów. Przy odpowiednio wysokiej temperaturze i gęstości nawet protony i neutrony ulegają rozpadowi na kwarki i gluony. Ten stan materii nazywa się plazmą kwarkowo-gluonową. Ze względu na to, że są one punktami bez żadnej struktury, stanowią one materię Wielkiego Wybuchu. Temperatura wymagana do uformowania plazmy kwarkowo-gluonowej jest niezwykle wysoka, a jedynym sposobem na jej uzyskanie na Ziemi są zderzenia ciężkich jąder – takich jak złoto czy ołów – z prędkością bliską prędkości światła. Plazmy kwarkowo-gluonowej powstałej w tych zderzeniach nie możemy zaobserwować, ponieważ jej ogromne ciśnienie natychmiast rozsadza maleńkie kropelki plazmy. Z tego powodu naukowcy muszą wnioskować o jej tworzeniu i właściwościach, badając protony, neutrony i inne cząstki z niej pochodzące.

W Centrum Symulacji Supergęstych Płynów naukowcy zajmą się tworzeniem modeli ewolucji tego płynu, plazmy kwarkowo-gluonowej, od jej powstania w zderzeniu jądrowym do ostatecznego rozpadu na pojedyncze hadrony. W szczególności badacze starają się odwzorować ewolucję bogatej w bariony plazmy powstałej w zderzeniach w budowanych obecnie zderzaczach FAIR (GSI, Darmstadt, Niemcy) i NICA (JINR, Dubna, Rosja). Zderzenia przy tych energiach są szczególnie ciekawe, gdyż mogą posłużyć do badania hipotetycznego punktu krytycznego przejścia fazowego uwolnienia.

Zawsze mówimy, że wszechświat ma swój początek w Wielkim Wybuchu, kiedy wszystko było skompresowane w jednym punkcie. Ale cała materia we wszechświecie skupiona w punkcie – czym ona właściwie jest? W Centrum Symulacji Supergęstych Płynów naukowcy badają właśnie taki rodzaj materii.

materia

Współczesne modele dynamicznych płynów nie są wystarczająco odpowiednie do opisu zderzeń w FAIR i NICA. Obecnie udoskonalany jest istniejący model jednopłynowy, aby był w stanie poradzić sobie z większymi rozproszeniami energii. Naukowcy budują również nowy model oparty na podejściu trójpłynowym. Dzięki tym narzędziom chcą zbadać, jak różne przewidywania teoretyczne dotyczące równania stanu plazmy mogą przejawiać się w obserwowanych cząstkach.

Inkubator mieści się w Instytucie Fizyki Teoretycznej, pl. M. Borna 9, pokój 401.

Projekt „Zintegrowany Program Rozwoju Uniwersytetu Wrocławskiego 2018-2022” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Społecznego

logo Fundusze Europejskie
flaga Rzeczypospolitej Polski
logo Unii Europejskiej - europejski fundusz społeczny
NEWSLETTER
E-mail
Polityka cookies i prywatności

Strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celu niezbędnym do prawidłowego działania serwisu, dostosowania strony do indywidualnych preferencji użytkownika oraz statystyk. Wyłączenie zapisywania plików cookies jest możliwe w ustawieniach każdej przeglądarki internetowej, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies należy opuścić stronę.

Przechodzę do polityki prywatności
Return