Logo Uczelnia Badawcza
Logo Arqus
Logo Unii Europejskiej
Kobeta w średnim wieku w okularach, z krótkimi blond włosami, w bluzce koloru białego z kolorowymi ptakami

Prof. dr hab. Justyna Łukaszewicz

Kobeta w średnim wieku w okularach, z krótkimi blond włosami, w bluzce koloru białego z kolorowymi ptakami

Prof. dr hab. Justyna Łukaszewicz

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda postanowieniem z 21 listopada 2022 r. nadał dr. hab. Justynie Łukaszewicz tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwo.

Prof. dr hab. Justyna Łukaszewicz ukończyła studia magisterskie (filologię romańską ze specjalizacją italianistyczną) na Uniwersytecie Wrocławskim i École de Français Moderne Uniwersytetu w Lozannie. Na Wydziale Filologicznym UWr obroniła pracę doktorską Recepcja twórczości Carla Goldoniego w polskim Oświeceniu (1994) i uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie rozprawy Dramaty Franciszka Zabłockiego jako przekłady i adaptacje (2007). Na Uniwersytecie Wrocławskim pracuje od 1986 roku. Kieruje Zakładem Italianistyki w Instytucie Filologii Romańskiej. Jest redaktor naczelną półrocznika naukowego Italica Wratislaviensia.

Prof. Justyna Łukaszewicz bada utwory literackie należące do różnych gatunków i teksty z literackiego pogranicza. Do jej najważniejszych osiągnięć naukowych należą monografie zawierające wyniki eksploracji styku dwóch lub trzech kultur (polskiej, francuskiej i włoskiej) w drugiej połowie XVIII i na początku XIX wieku: Carlo Goldoni w polskim Oświeceniu (1997), Dramaty Franciszka Zabłockiego jako przekłady i adaptacje (2006) i Włosko-polskie pogranicze literackie za panowania Stanisława Augusta (2021). Za tę ostatnią książkę otrzymała Nagrodę Literacką im. Leopolda Staffa (22 października 2022) i Nagrodę Naukową Stowarzyszenia Italianistów Polskich (24 marca 2023).

Dociekania komparatystyczno-przekładoznawcze prof. Justyny Łukaszewicz, obejmujące także czasy współczesne i skupiające się m.in. na paratekstach tłumaczy, seriach przekładowych i przekładzie zapośredniczonym, przyniosły istotne ustalenia w zakresie polskiej recepcji literatury francuskiej i włoskiej: dramatów Moliera, Beaumarchais’go i Alfreda Jarry’ego, librett operowych, utworów dla dzieci (Carla Collodiego i Bianki Pitzorno), a także recepcji literatury polskiej w krajach romańskich (Lem, Gombrowicz). Wyniki jej ostatnich prac dotyczą strategii oświeceniowych translatorów La scienza della legislazione Gaetana Filangieriego i opracowania o życiu Cagliostra powstałego pod auspicjami rzymskiej inkwizycji, okoliczności śmierci hrabiego Augusta Fryderyka Moszyńskiego w Wenecji (1786) oraz obrazu Sardynii w przekładach powieści włoskiej noblistki Grazii Deleddy.

Projekt „Zintegrowany Program Rozwoju Uniwersytetu Wrocławskiego 2018-2022” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Społecznego

NEWSLETTER
E-mail