Dom studencki „Pancernik” do dyspozycji uchodźców z Ukrainy

250 miejsc noclegowych w 64 pokojach czeka na uchodźców z Ukrainy w domu studenckim „Pancernik” przy ul. Tramwajowej we Wrocławiu. Tuż po rozpoczęciu wojny w Ukrainie Uniwersytet Wrocławski przekazał dostępne budynki do dyspozycji wojewody, a przygotowaniem budynku do użytkowania zajęło się Wrocławskie Centrum Integracji. Pomieszczenia przygotowywali wspólnie podopieczni WCI ale również pracownicy, studenci i doktoranci Uniwersytetu Wrocławskiego. Dodatkowo prace remontowe wykonali m.in. pracownicy Wrocławskie Mieszkania. Znany wrocławski grafik i ilustrator – Andrzej Tylkowski – pro bono przygotował projekt graficzny do bawialni. W budynku znajduje się sala zabaw dla dzieci, psycholog, pomoc medyczna (lekarze-wolontariusze).

W 1929 r. wzniesiono we Wrocławiu, przy obecnej ulicy Tramwajowej 2b, zaprojektowany przez Adolfa Redinga budynek będący elementem wzorcowego, eksperymentalnego osiedla mieszkaniowego towarzyszącego wystawie WuWA, Wystawa mieszkaniowa WUWa (WuWa, niem. Wohnungs- und Werkraumausstellung = Wystawa mieszkanie i miejsce pracy) zorganizowanej przez Deutscher Werkbund. Był on prośbą stworzenia idealnego modernistycznego domu wielorodzinnego.

Wysokościowy dom czynszowy miał realizować ideę domu-wspólnoty. Każdy mieszkaniec miał brać udział w jego życiu i organizacji przestrzeni. W obrębie budynku zaprojektowane zostały oprócz mieszkań także pomieszczenia wspólnego użytku: sklepy, pracownie, czytelnie, pralnie. Na dachu umieszczono atelier i tarasy-ogrody.

W obrębie budynku, na każdej kondygnacji stworzono po 8 mieszkań o powierzchni 57 m2. Kondygnacje mieszkalne rozplanowane były w kształcie litery H z umieszczoną centralnie klatką schodową oraz szybem windy i korytarzem na osi budynku. Dwu- i trzypokojowe mieszkania można było łączyć w pionie i poziomie.

Lokatorami nowego osiedla zostali w większości pracownicy Akademii Sztuki, artyści i przedstawiciele wolnych zawodów. W dawnym domu nr 7 mieszkali przed rokiem 1945 między innymi znani artyści, tacy jak rzeźbiarz Robert Bednorz, profesor wrocławskiej akademii oraz Georg Muche – jeden z pierwszych malarzy abstrakcyjnych w Niemczech, Johannes Molzahn – malarz, grafik i fotograf, Gerhard Neumann – malarz abstrakcyjny. W latach trzydziestych dokonano dwóch zmian we wnętrzach budynku. W roku 1931 powstał projekt urządzenia na parterze szkoły waldorfskiej z dwiema salami lekcyjnymi i zapleczem sanitarnym[16]. Jednak już w roku 1935 w jej miejscu urządzono trzy dodatkowe mieszkania. Autorami tego ostatniego projektu byli Paul Heim i Albert Kempter.

W czasie oblężenia Wrocławia wiosną 1945 r. dom został poważnie uszkodzony, elewacja został ostrzelana, szczególnie od strony wschodniej, spaleniu uległy całkowicie wnętrza. Konstrukcja jednak nie została naruszona i możliwa była jego odbudowa. W latach pięćdziesiątych dom został przeznaczony na akademik. Przeszedł generalny remont, który w związku z dostosowywaniem do nowej funkcji wiązał się także z istotną przebudową wnętrz. Zdecydowano się także powiększyć powierzchnię użytkową poprzez rozbudowę domu. Dzięki czemu daleko idącym zmianom uległa jego bryła. W następnych latach dom przechodził jeszcze kilka remontów. Ostatni z nich na początku XXI w., w czasie którego wykonano ocieplenie płytami styropianowymi pokrytymi tynkiem fakturowym w kolorze jasnoróżowym oraz wstawiono okna PCV. Dom Studencki „Pancernik” czynny był nieprzerwanie od lat pięćdziesiątych, początkowo był akademikiem żeńskim, później przeznaczony był dla małżeństw. Swoją działalność zakończył w roku 2012.

fot. materiały prasowe Biura Prasowego Urzędu Miasta Wrocławia

←

→