
Podstawa prawna
Podstawa prawna działania Działu Spraw Obronnych (DSO):
1. Ustawa z dnia 11 marca 2022 o obronie Ojczyzny;
2. Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie obrony cywilnej;
3. Zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki w sprawie dóbr kultury na wypadek zagrożenia bezpieczeństwa państwa i konfliktu zbrojnego;
4. Zarządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie ogólnych zasad wykonywania zadań w zakresie obronności w resorcie;
5. Statut Uniwersytetu Wrocławskiego; Regulamin Organizacyjny Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego.
Podstawa prawna do realizacji zadań obrony cywilnej
Ustawa z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 2025 r. w sprawie szczegółowej zawartości Programu Ochrony Ludności i Obrony Cywilnej
Obrona cywilna to realizacja zadań określonych w art. 61 lit. a Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r. dotyczącego ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych (Protokół I), sporządzonego w Genewie dnia 8 czerwca 1977 r. (Dz. U. z 1992 r. poz. 175 oraz z 2015 r. poz. 1056), zwanego dalej „Pierwszym Protokołem dodatkowym do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r.”, mająca na celu ochronę ludności cywilnej przed zagrożeniami wynikającymi z działań zbrojnych i ich następstw.
Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego i w czasie wojny:
1) ochrona ludności staje się obroną cywilną;
2) organy ochrony ludności stają się organami obrony cywilnej;
3) podmioty ochrony ludności stają się podmiotami obrony cywilnej;
4) zasoby ochrony ludności stają się zasobami obrony cywilnej.
- W rozumieniu protokołu określenie „obrona cywilna” oznacza wypełnianie wszystkich lub niektórych z wymienionych niżej zadań humanitarnych, mających na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych i przezwyciężanie ich bezpośrednich następstw, jak też zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania:
· służba ostrzegawcza,
· ewakuacja,
· przygotowanie i organizowanie schronów,
· obsługa środków zaciemniania,
· ratownictwo,
· służby medyczne, włączając w to służby medyczne oraz opiekę religijną,
· walka z pożarami,
· wykrywanie i oznaczanie niebezpiecznych stref,
· odkażanie i inne podobne działania ochronne,
· zapewnianie doraźnych pomieszczeń i zaopatrzenia,
· doraźna pomoc w celu przywrócenia i utrzymania porządku w strefach dotkniętych klęskami,
· doraźne przywrócenie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej,
· doraźne grzebanie zmarłych,
· pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych do przetrwania,
· dodatkowe rodzaje działalności niezbędne do wypełnienia któregoś z zadań wyżej wymienionych, w tym planowanie i prace organizacyjne.
2. Cel obrony cywilnej
Obrona cywilna ma na celu:
· ochronę ludności, zakładów pracy, urządzeń użyteczności publicznej i zabytków,
· ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny; współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków.
Obowiązki obywateli w zakresie obrony cywilnej polegają na:
· służbie w OC,
· edukacji dla bezpieczeństwa,
· szkoleniu w zakresie powszechnej samoobrony ludności.
- Formacje obrony cywilnej
Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi przeznaczonymi do wykonywania zadań obrony cywilnej są formacje obrony cywilnej. Formacje tworzą w drodze rozporządzenia ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – w drodze zarządzenia uwzględniając w szczególności:
· skalę występujących zagrożeń,
· rodzaj formacji i przeznaczenie,
· stan osobowy i organizację wewnętrzną.
Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawcy.
- Ochrona ludności obejmuje:
· zapewnienie stosowania prawa państwowego i międzynarodowego w dziedzinach związanych z ochroną praw człowieka i życia ludzkiego, mienia i dóbr kultury oraz środowiska jego bytowania;
· zapewnienie odpowiedniego poziomu gotowości sił i środków ochrony ludności;
· reagowanie na zdarzenia dnia codziennego o charakterze nagłym, stanowiące zagrożenie o małym (lokalnym) stopniu intensywności i usuwania ich skutków;
· zapobieganie sytuacjom o charakterze kryzysowym i przygotowywanie się do ich rozwiązywania, poprzez stworzenie społecznie akceptowanych warunków funkcjonowania ludności w czasie kryzysu;
· wspieranie operacji pokojowych sił zbrojnych w czasie pokoju, także wspierania międzynarodowych akcji humanitarnych.