Przemówienie inauguracyjne rektora prof. Roberta Olkiewicza
Magnificencje!
Szanowni Państwo Prorektorzy! Szanowni Państwo Dziekani!
Dostojni Goście!
Droga Młodzieży, Drodzy Studenci i Doktoranci!
Inauguracja roku akademickiego to nasze wspólne święto. To także moment, w którym rektor zwyczajowo podsumowuje ostatnie osiągnięcia uczelni i przedstawia plany na rozpoczynający się rok akademicki. Czasy, w których przyszło nam żyć i pracować, są jednak niezwykle trudne. Dlatego, łamiąc tę niepisaną tradycję, chciałbym podzielić się z Państwem osobistą refleksją. Obiecuję jednocześnie, że szczegółowe dane i plany opublikujemy na stronie uniwersyteckiej. W szczególności znajdą tam Państwo nasze zaangażowanie w ramach sieci uniwersytetów europejskich Arqus. Znajdą tam Państwo również wstępne analizy dotyczące ewaluacji naszych dyscyplin. Wstępne – dlatego, że ponad dziesięć dyscyplin odwołało się do ministerstwa od uzyskanej kategorii.
Pewnym faktem chciałbym się z Państwem podzielić – dotyczy on podwyżek. Podwyżki wyniosą niestety jedynie 4,4 %, są przyznane od 1 października; na szczęście ze skutkiem przechodzącym na przyszły rok. Jak łatwo mogą Państwo policzyć, jest to jedynie symboliczny wzrost wynagrodzeń. Dlatego proszę nie rzucać jajkami w rektora.
Uniwersytet Wrocławski, wypełniając swoją misję poszukiwania prawdy we wszystkich dziedzinach wiedzy i jej przekazywania następnym pokoleniom, inauguruje kolejny rok akademicki. Pozwolą Państwo, że najpierw zwrócę się do nauczycieli akademickich.
Czasami zadaję sobie pytanie, dlaczego tu jesteśmy, dlaczego Uniwersytet? Przecież świat biznesu i finansów, świat korporacji oferuje nieporównywalnie więcej pod względem finansowym. Przypomina mi się wtedy pewna scena ewangeliczna. Po śmierci Pana Jezusa dwóch uczniów udało się w drogę do Emaus. Byli smutni, byli zawiedzeni. W pewnym momencie dołączył do nich Nieznajomy i zaczął im objaśniać pisma. W przydrożnej gospodzie poznali, że jest to Zmartwychwstały. Ale ciekawa była ich reakcja, gdy już ich opuścił. Mówili „Czyż serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i pisma nam wyjaśniał?” Myślę, że jesteśmy tutaj, gdyż na swojej drodze także spotkaliśmy mistrza, który zapalił nas do poszukiwania prawdy w pewnym obszarze rzeczywistości, w dyscyplinie, którą obecnie uprawiamy. Życzę Wam wielu sukcesów i głębokiej satysfakcji z odkrywania praw rządzących przyrodą i społeczeństwem.
Chciałbym teraz skierować słowo do studentów i doktorantów. Gratulując wyboru naszej Uczelni, Uczelni Badawczej, życzę Wam zdobycia wszechstronnej wiedzy, która pozwoli nie tylko na odnalezienie się na szybko zmieniającym się rynku pracy, lecz także na lepsze zrozumienie świata i samych siebie. Dbajcie o formację osobistą i duchową, gdyż one uzdolnią Was do podejmowania w przyszłości życiowych decyzji. Ryszard Kapuściński w jednej ze swoich książek napisał „Tak naprawdę nie wiemy, co ciągnie człowieka w świat. Ciekawość? Głód przeżyć? Potrzeba nieustannego dziwienia się?”. Życzę Wam, aby młodzieńcza ciekawość była motorem Waszych działań, odkryć i osiągnięć. Cytując bł. Ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego: „Bądźcie jak orły – wznoście się wysoko”.
Na koniec chciałbym zwrócić się do tej części społeczności akademickiej, która rzadko pojawia się w przemówieniach inauguracyjnych, do pracowników administracji, bibliotek i obsługi Uniwersytetu. Choć algorytm ministerialny dotyczący podziału subwencji nie zauważa Was, to wykonujecie pracę niezbędną do funkcjonowania całej Uczelni. Za ten wysiłek chciałbym Wam gorąco podziękować. Życzę również, mimo mizerii finansowej, wielu radości i satysfakcji z wykonywanych na rzecz Uniwersytetu obowiązków.
Szanowni Państwo!
Rok akademicki 2022/2023 uznaję za otwarty.
Quod felix, faustum fortunatumque sit.
