Skarby Biblioteki UWr
W Oddziale Rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego, kryją się skarby, które przenoszą nas w czasie do epoki, gdy sztuka była narracją, a każdy obraz miał swoją historię. Zapraszamy do fascynującej podróży po średniowiecznych miniaturach, gdzie symbolika paschalna rozkwitała w pełni swojej artystycznej i kulturowej złożoności. Triduum Paschalne to najważniejsze wydarzenie w kalendarzu liturgicznym chrześcijan.
Scena Ostatniej Wieczerzy gromadzi uczniów i Chrystusa w Wieczerniku. Ukazuje złożoność ludzkich emocji: strachu, smutku, świadomości zdrady jednego z nich. Jest ucztą, agapą, ale zarazem pożegnaniem i zapowiedzią przyszłości. Symbolizuje również przebaczenie i pokorną miłość. Artysta uchwycił moment wspólnego spożywania pokarmu, co oznaczało również wspólnotę życia osób uczestniczących w wieczerzy.
Wielki Piątek wiąże się z symboliką śmierci, która w średniowiecznej miniaturze jest bogatą opowieścią o przemijaniu, ale i o sile, jaką ma pamięć i sztuka w utrwalaniu chwil. Każda linia i kolor ma swój głęboki sens, odzwierciedlając uniwersalne dążenie do znalezienia piękna nawet w najtrudniejszych momentach. Miniatura ukazuje ofiarę i miłość. Kontemplujmy ten piękny obraz z powagą, zadumą i smutkiem. Niech będzie dla nas źródłem nadziei, gdy stawiamy czoła wyzwaniom.
Scena Zmartwychwstania wyłania się z tych manuskryptów nie tylko jako cud, ale również szczytowe osiągnięcie artystycznej wizji i techniki, symbolizujące triumf światła nad ciemnością, życia nad śmiercią. To prawdziwa uczta dla oczu, pełna dynamiki i koloru, która mówi o nieustannej nadziei.
Ta paschalna trylogia w sztuce średniowiecznej od Ostatniej Wieczerzy po Zmartwychwstanie jest nie tylko świadectwem głębokiej wiary, ale przede wszystkim niezwykłą emocjonalną opowieścią o prawdzie i przejściu ze smutku do nadziei.
Opracowanie tekstu: Anna Szczotka-Sobiecka oraz Marta Lange, Czytelnia Zbiorów Specjalnych BUWr
