Wspomnienie tych, którzy odeszli

prof. Karol Bal (zm. 31 maja 2022)

Emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, założyciel i długoletni dyrektor Instytutu Filozofii (1990-2004), uznany w świecie znawca filozofii idealizmu niemieckiego, współczesnej filozofii niemieckiej, historii etyki XIX i XX w. W latach 1992-2004 wiceprezydent Internationale Hegel-Gesellschaft, 2003-2006 – członek Prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych PAN, promotor doktoratów honoris causa Hansa-Georga Gadamera, Leszka Kołakowskiego i Zbigniewa Pełczyńskiego, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, wielki orędownik pojednania polsko-niemieckiego, autor rozlicznych publikacji, niezwykle ceniony wychowawca kolejnych pokoleń studentów, doktorów i profesorów, człowiek szlachetnego umysłu i serca.

prof. Stefan Bednarek (zm. 10 lutego 2022)

Z wrocławskim kulturoznawstwem był związany przez ponad pięć dekad. Od roku 1998 do 2014 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kulturoznawstwa. Był cenionym teoretykiem i historykiem kultury, autorem i redaktorem monografii, prac zbiorowych i numerów czasopism. Był też animatorem życia kulturalnego Wrocławia, szczególnie zaangażowanym w organizację i rozwój środowiska literackiego. Wspierał zwłaszcza młodą poezję. Pośród różnych obszarów zainteresowań badawczych Stefana Bednarka wymienić można historię kultury i charakter narodowy, kulturę robotniczą, codzienność w PRL-u, pamięć i mnemotopikę dolnośląską i polską, małe ojczyzny i regionalizm, ale też np. New Age i blogi. Zajmowała go również problematyka snów.
Był typem dyrektora zaangażowanego w kierowanie placówką, poświęcającego wiele uwagi pracownikom, przejętego kondycją i losem nauk humanistycznych. W latach 2004–2007 przewodniczył Komitetowi Nauk o Kulturze PAN, był prezesem Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, a także prezesem Dolnośląskiego Towarzystwa Regionalnego. Był redaktorem Prac Kulturoznawczych, współredaktorem czasopisma „Dolny Śląsk”. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Profesor Bednarek wychował kilka pokoleń studentów, wypromował wielu doktorantów, z których część pracuje dziś w Instytucie Kulturoznawstwa.

dr hab. n. hist. Janusz Byliński (zm. 1 stycznia 2022)

Autor licznych publikacji z historii Polski  XVI/XVII w., edytor wielu źródeł historycznych, zasłużony pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego, długoletni kierownik Biblioteki Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii UWr (1975-2002).

prof. dr hab. Bogusław Gediga (zm. 18 października 2022)

Wybitny archeolog, badacz epoki brązu, nauczyciel akademicki. Jego bogato udokumentowane badania dotyczyły m.in. sztuki i religii w pradziejach i wczesnym średniowieczu, kontaktów interkulturowych oraz osadnictwa grodowego. Przez wiele lat prowadził w Instytucie Archeologii zajęcia na temat epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, w tym słynne wykłady o sztuce situl. Był promotorem licznych prac magisterskich i doktorskich, także realizowanych przez obecnych pracowników Instytutu Archeologii. Skupiał wokół siebie naukowców zainteresowanych przemianami kulturowymi wczesnej epoki żelaza, organizując kameralne seminaria oraz międzynarodowe konferencje w Biskupinie.

prof. Zdzisław Kegel (zm. 8 lutego 2022)

Emerytowany profesor, były dziekan Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, wieloletni kierownik Katedry Kryminalistyki, kierownik kilku Studiów Podyplomowych na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii, wieloletni członek Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego.
Członek naukowych stowarzyszeń kryminalistycznych w Polsce i za granicą. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Doktor honoris causa Litewskiej Akademii Prawa w Wilnie.
Wybitny znawca kryminalistyki. Autor wielu znakomitych prac z zakresu nauk penalnych. Wieloletni kierownik międzynarodowych konferencji naukowych (Wrocławskie Sympozja Badań Pisma).

prof. dr hab. Jacek Kolbuszewski (zm. 10 września 2022)

Historyk literatury polskiej i literatur zachodniosłowiańskich, tłumacz i wydawca literatury łotewskiej, emerytowany profesor w Instytucie Filologii Polskiej UWr, wieloletni kierownik Zakładu Historii Literatury XIX w., prodziekan Wydziału Filologicznego UWr, wychowawca wielu pokoleń polonistów.
W bogatym i wielotematycznym dorobku naukowym Profesora na pierwszy plan wysuwają się prace z zakresu literatury romantyzmu i Młodej Polski oraz interdyscyplinarne badania nad literaturą i kulturą funeralną, badania nad  kategorią przestrzeni i krajobrazu w literaturze, a także nad problematyką górską. Był autorem wielu monografii, m. in.: Modele estetyczne liryki słowackiej romantycznego przełomu (1974), Tatry w  literaturze polskiej 1805-1939 (1982), Góry – przestrzenie i krajobrazy. Studia z historii literatury i kultury (2020), Wiersze z cmentarza. O współczesnej epigrafice wierszowanej (1985), Co mnie dzisiaj, jutro Tobie – polskie wiersze nagrobne (1996), Cmentarze (1996), Kresy (2005), Literatura i Tatry. Studia i szkice (2016).
Profesor Jacek Kolbuszewski wypromował 32 doktorów i 400 magistrów filologii polskiej.  Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN i Komitetu Słowianoznawstwa PAN, członkiem Honorowym Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego, pełnił funkcję redaktora naczelnego wielu wydawnictw Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego („Litteraria”, „Annales Silesiae”), zainicjował serię wydawniczą „Góry-Literatura-kultura”. Sześciokrotnie otrzymał Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, był laureatem Nagrody Miasta Wrocławia (1990), Nagrody i medalu im. Zygmunta Glogera (1997), Nagrody Porozumienia Wydawców Książek Historycznych (1996) i Literackiej Nagrody „Wierchów” (2012), Nagrody Literackiej Zakopanego (2017).

dr hab. Małgorzata Komza, prof. UWr (zm. 10 stycznia 2022)

Wybitna znawczyni estetyki książki dawnej i współczesnej, prowadząca nowatorskie badania w zakresie sztuki książki i ilustracji książkowej.
Prof. Małgorzata Komza rozpoczęła pracę w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UWr w 1969 r. W latach 1996–2005 pełniła obowiązki dyrektora Instytutu, a następnie kierowała Zakładem Książki Współczesnej i Edytorstwa (2005–2016). Przez kilkanaście lat pełniła funkcję redaktora naczelnego „Studiów o Książce i Informacji”. Była także nauczycielem i wychowawcą wielu pokoleń studentów.

prof. dr hab. Witold Kwaśnicki (zm. 19 lipca 2022)

Wybitny Pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego, zatrudniony od 2000 r. w Instytucie Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii UWr, znany i ceniony w krajowych i międzynarodowych środowiskach Uczony, Laureat Złotego Krzyża Zasługi, Ekonomista, który był „kimś więcej niż ekonomistą”, nieszablonowy Wykładowca, pełen pasji, dobrego humoru i optymizmu Nauczyciel, niezastąpiony Towarzysz o zawsze pogodnym usposobieniu, wszechstronny Wychowawca wielu studentów.
Profesor Witold Kwaśnicki miał w swoim dorobku znaczne osiągnięcia naukowe, pozostając autorem ponad stu artykułów i trzech książek. Wypromował siedmiu doktorów i wielu magistrantów. Poza swoją karierą uniwersytecką angażował się również w działalność publicystyczną i popularyzatorską poprzez aktywne społeczne uczestnictwo w projektach na rzecz edukacji ekonomicznej. Związany był z wieloma towarzystwami naukowymi i organizacjami obywatelskimi.

prof. dr hab. Ewa Nowacka (zm. 28 lutego 2022)

Prof. Ewa Nowacka była absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1969-1988 pracowała w Instytucie Nauk Ekonomiczno-Społecznych Politechniki Wrocławskiej. W 1978 r. obroniła pracę doktorską pt. „Gminna rada narodowa a samorząd wiejski”.  W 1988 r. została zatrudniona jako adiunktka w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego, następnie na stanowisku profesorki zwyczajnej w Instytucie Politologii UWr.W 1998 r. uzyskała stopień doktorki habilitowanej nauk prawnych w zakresie prawa administracyjnego na podstawie rozprawy „Samorząd terytorialny w administracji publicznej”, opublikowanej w 1997 r. W 2011 r. nadano jej tytuł profesorki nauk humanistycznych.Dorobek naukowy prof. dr hab. Ewy Nowackiej obejmuje kilkadziesiąt prac naukowych dotyczących problematyki szeroko pojmowanej władzy lokalnej, samorządu terytorialnego i administracji rządowej.

mgr Anna Strusińska (zm. 23 grudnia 2021)

Anna Strusińska urodziła się 25 kwietnia 1957 r. we Wrocławiu, od 1991 r. była związana zawodowo z Biblioteką Uniwersytecką we Wrocławiu, zajmowała stanowisko kustosza dydaktycznego i pełniła funkcję kierownika Sekcji Kontroli Zbiorów. Dała się poznać jako osoba zaangażowana w pracę, uczynna, koleżeńska i niezwykle wrażliwa.

doc. dr Roman Zuber (zm. 29 września 2022)

Były dyrektor Instytutu Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego, pionier informatyki wrocławskiej.
Roman Zuber urodził się w 1925 roku we wsi Lackie Szlacheckie w województwie stanisławowskim. W 1946 roku, w ramach repatriacji, osiedlił się wraz z rodziną na Dolnym Śląsku we wsi Małuszów koło Legnicy. W 1951 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego i uzyskał stopień magistra filozofii z zakresu matematyki. W latach 1959-1964 pracował w WZE ELWRO we Wrocławiu. Od 1965 podjął pracę w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1966 roku obronił doktorat, a w 1968 roku otrzymał nominację na docenta. W latach 1969-1991 był kierownikiem Zakładu Metod Numerycznych i Maszyn Matematycznych w Instytucie Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1975-1979 pełnił ponadto funkcję zastępcy dyrektora do spraw naukowych i dydaktycznych, a w latach 1979-1983 – dyrektora Instytutu Informatyki