
Zmarł prof. dr hab. Stefan Mróz
Z głębokim żalem przekazujemy informację o śmierci, w dniu 31 grudnia 2022 r. , prof. dr hab. Stefana Mroza, wieloletniego pracownika Instytutu Fizyki Doświadczalnej i jego dyrektora w latach 1987-1991, pierwszego dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii (1996-2002).
Zmarły spoczął na cmentarzu przy ul. Kiełczowskiej, pogrzeb w gronie rodzinnym odbył się 5 stycznia 2023 r.
Cześć Jego Pamięci!
Profesor dr hab. STEFAN MRÓZ urodził się w 1938 r. w Rzeplinie. Tytuł zawodowy mgr. fiz. uzyskał w 1960 r.; stopień dr. nauk fiz. w roku 1969; stopień dr. hab. w 1976 r.; tytuł prof. nadzw. nauk fiz. w 1986 r. a tytuł profesora zwyczajnego w roku 1992.
Był dyrektorem Instytutu Fizyki Doświadczalnej UWr w latach 1987-1991 r.; dyrektorem Instytutu Fizyki WSP im. J. Kochanowskiego w Kielcach w roku akademickim 1985/86; dziekanem Wydziału Fizyki i Astronomii UWr w latach 1996-2002; kierownikiem Zakładu Spektroskopii Elektronowej IFD UWr w latach 1981-2007; członkiem Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk (m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Katalizy i Fizykochemii Powierzchni w Oddziale Wrocławskim); członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (pełnił funkcje sekretarza, członka zarządu, członka komisji rewizyjnej Oddziału Wrocławskiego); dyrektorem V i XII Międzynarodowego Seminarium Fizyki Powierzchni, a także członkiem większości komitetów naukowych tej konferencji.
Profesor ściśle współpracował z wieloma zagranicznymi ośrodkami naukowymi, m.in. z: w latach 1984-1993 z Instytutem Fizyki Politechniki w Clausthal, Niemcy (prof. Ernst Bauer, dr h.c. UWr), staż naukowy tamże; w latach1988-1990 z Instytutem Fizyki Technicznej Uniwersytetu w Dreźnie, Niemcy (dr V. Fritzsche); w latach 1990-1997 z Uniwersytet Blaise Pascal w Clermont-Ferrand, Francja (prof. Bernard Gruzza). Wypromował dziewięciu doktorów nauk fizycznych, wśród nich trzech doktorów habilitowanych i dwóch profesorów. Był współredaktorem międzynarodowych czasopism naukowych: Surface Science (1988, 1989, 1991) i Vacuum (1994); autorem lub współautorem ponad 100 publikacji, trzech patentów, trzech książek i pięciu prac popularyzatorskich.
Uzyskał wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 300-lecia UWr, Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego, dwie indywidualne i jedną zespołową nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1970, 1977, 1989).